چرا اینقدر روضه گودال رواج پیدا کرده است؟

حجت الاسلامبندانی نیشابوریدر گردهمایی نوحه سرایان کشور به میزبانی کارگاه نوحه خوشدل، با اشاره به آداب نوکری آل الله گفت: <<شاعران قدیم با قلم و کاغذِ خمس داده شده، با وضو و رو به قبله و با ذکر و توسل، برای اهلبیت علیهم السلام شعر می سرودند.>>

این سخنران با اشاره به وجوب مطالعه و پژوهش شاعران در منابع دینی گفت: <<شعر و نوحه چقدر باارزش می شود وقتی بتوان کنار هر بیت از آن به آیه ، حدیث، روایت یا فضیلتی از اهلبیت علیهم السلام اشاره کرد.>>

حجت الاسلام بندانی نیشابوری در ادامه با بیان برخی آسیب ها در هیئات اظهار داشت : <<چرا بیان روضۀ گودال انقدر رواج پیدا کرده است؟ امام صادق فرمودند حقروضهاین است که هر کس شنید در مقتل با جدّ غریبم چه کردند قالب تهی کند. آیا برای ما چنین است؟ ما اگر از دروازۀ مدح و منقبت وارد مرثیه شویم اشارۀ کوچکی هم کافی ست که قلب مخاطب ما را بسوزاند. چرا که می گویی با چنین انسان بافضیلتی چنین کردند. در احوالات علمای ما هست که اینچنین روضه می خواندند.>>

وی همچنین در نقد بیان برخی مراثی در اشعار و ذکر مصیبت ها افزود: <<اگر ما در مورد صفات امام معصوم مطالعه کنیم و ویژگی های منحصر به فرد ایشان را بشناسیم و به اوصاف امام معصوم معرفت پیدا کنیم، برخی از روضه ها را کسر شأن امام خواهیم دانست و از بیان آن پرهیز می کنیم.>>

وی افزود : <<چرا در مناسبت های مربوط به دیگر ائمه علیهم السلام چند بیت کوتاه و مختصر خوانده می شود و می رویم سراغ سیدالشهدا. این همه منبع و محتوا داریم اما مطالعه و شعر و اجرایی نیست.

از جوان و نوجوان ما درباره فلان بازیکن خارجی سؤال کنند با جزئیات جواب می دهد اما دربارۀ امثال نرجس خاتون و بی بی شهربانو سلام الله علیهما یا دربارهحبیب بن مظاهرو دیگر اصحاب یا بعضاً دربارۀ خود امامان معصوم چیزی نمی داند. چرا؟ چون چیزی به او تحویل نداده ایم.>>